bakit sya na naman??? bakit kasi palaging sya na lang ang nakikita mo huh??
bakit kasi palaging sya na lang ang pinapansin moh??? bakit palaging kung hindi sya… sila??
bakit hindi ako?? hindi ba pwedeng ako naman??
pansinin mo naman akoh kahit minsan lang…
yung atensyon na akin lang…
nakikinig naman ako sa’yo ah…?
palagi kitang pinapansin… inaalala…
palagi naman akong handang makinig sa’yo, ibigay ang atensyon ko???
kahit anong sabihin moh… kahit minsan hindi na ko maka-relate… kahit nakakaantok na… kahit wala ng kakwenta-kwenta… kahit lahat sila hindi na nakikinig…
andun pa rin akoh… nakikinig ng maigi sa’yo diba?? nag-re-react kahit…
ahh.. at ohh… lang… tumatawa kahit corny ang jokes mo… ngumingiti kapag ningingitian moh… nag-susugest…nag-che-cheer sa’yo…
kahit pa ang pinag-che-cheer ko ay yung mismong kaagaw ko sa puso’t atensyon moh…
ayos lang kahit masakit na… ang gusto ko lang naman ay konting atensyon mo… konting oras n kasama ka… yung akin lang talaga…
kasi nagseselos ako…
nagseselos ako sa kanya…
sa kanila…
kahit pa kaibigan din natin sila… kasi pati sila kaagaw ko sa atensyon mo…
hindi ko na nga hinihingi ang puso mo… hindi ko rin naman gustong solohin ang oras mo… konti lang ang hinihiling ko…
konting oras…
konting atensyon…
konting concern…
konting space lang ng puso mo
yung maramdaman ko lang kahit pano…kahit konti na may halaga rin ako sa’yo…
kahit kaibigan lang… masaya na ako…
kasi ang gusto ko ay yung makita kang masaya…
tumatawa… ngumingiti…
kahit pa ang Sya ang dahilan at hindi Ako… kaya nga kita tinutulungan… che-nicheer-up… pinapayuhan…
kasi alam ko naman na ang tanging makapagpapaligaya sa’yo… makapag-papangiti sa’yo…makapag-papatawa sa’yo at makabubuo ng araw mo ay SYA…
i am just being the person i'm supposed to be... but that's not me...
not the real me..
i am just being the person i want them to see...
the happy go lucky...
the easy-going and cool...
the nice and sweet...
the prim and proper...
the strong ... the fighter...
the tough girl...
i want them to see that...
that person is me...
but the truth is she's not me...
infact i don't know her... i concentrated in creating a person i want the world to see as me... and i'm proud of my creation...but now...
now i don't know who i am...
the real me...
i feel like i'm in the middle of nowhere... and i can see nothing but darkness... i keep on searching... and i found no one... nothing but darkness... surrounding me... i cry for help... but no one hear me... I in fact could hear my own voice...
i feel so empty... why can't anyone understands me... why can't they hear me... why can't they see me...
they are my friends... my family... but they do not know me...
hahahah.... ahh i forgot to say... i don't even know myself as well... hahaha...